در دنیای امروز با پیشرفت علم بشری همه ی بخشهای زندگی این مخلوق ناطق پیشرفت کرد و از داشته های علمی و تجربه های گذشتگان خود استفاده کرد تا زندگی خوبی داشته باشد. در ساختمان سازی و معماری مدرن پیشرفت کرد. در راه و راه سازی و جا به جایی کوهها و تونل های عظیم هم پیشرفت داشت. در عالم صفر و یک و ارتباطات تا فرا تر از زمین زندگی بشر رفت و فضا را هم شامل شد. نانو تکنولوژی و ساخت ابزارهای جنگی مدرن تا بی ۱۲ و کشفیات و اختراعات دیگر که فراتر از جایی مانند اینجا هستند.

 و قصه ی هفتاد من کاغذ می شوند.

اما در یکی از آن بخشهایی که انسان در آن پیشرفت چشم گیری داشت؛ بخش دارو و دارو سازی و در کل پزشکی امروزی است. داروهایی برای درمان ایدز و بیماریهای صعب العلاج و لا علاج دیگر که اندازه  و حجم علم امروزی در این شاخه از علم را می رساند. اما بشریت با وجود این همه پیشرفت داروهای شیمیایی و امروزی ، همچنان به طب سنتی و داروهای گیاهی و آنچه از آن ساخته می شود را در گوشه اختیارات خود مدنظر دارد. داروهایی که در کوه و دشت و بیابان می رویند و آفتاب می بینند.

در جنوب و به ویژه در منطقه عسلویه که دارای تاریخ و گذشته ای قابل ذکر است نیز از گیاهان دارویی و سنتی استفاده می شده است و در حال حاضر هم آنهایی که از این موارد استفاده می کنند کم نیستند.

در کوه و دشتهای این منطقه اگر گشت و گذاری بکنید ، گیاهانی را به وفور خواهید یافت که خاصیت دارویی فراوانی دارند و برای بیماریهای زیادی به خواست خدا ، درمان است.

این مطلب قسمتی از مقاله ی یکی از دانش آموزان بخش عسلویه است که در مورد یکی از داروهای گیاهی منطقه خود (عسلویه) تهیه کرده است. این مقاله در مسابقه ای تحت عنوان ” وقتی پدربزرگم بیمار می شد! ” در سال ۱۳۸۷ شرکت داشته بود. مسابقه ای که برای تحقیق بیشتر پیرامون گیاهان دارویی منطقه برپا بود.

گیاه دارویی هداو – عایشه ابراهیمی ، دبیرستان هاجر زبار

بسمه تعالی

اگرچه در سطح منطقه از ((هداو)) استفاده دارویی می شود ولی به علت عدم تحقیقات علمی ، اکثر فواید و خواص دارویی آن نامشخص بوده و مجهول مانده است وقتی متوجه این خلاء و کاستی شدم بر آن شدم تا این گیاه دارویی را مورد مطالعه و تحقیق قرار داده و خواص ارزنده ی این گیاه را کشف کنم . خواننده ی محترم ، مقاله ی حاضر تلاشی است برای بهتر شناختن این آشنای مجهول .

مردم حاشیه ی خلیج فارس سالیان سال با خاصیت دارویی هداو آشنایی کامل دارند در ردیف چهارمین گیاه دارویی منطقه قرار دارد که عرب زبانان منطقه ما به این گیاه ، خایسه می گویند . جهت سوغاتی به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می کنند و در قدیم از آن برای ضد عفونی منازل و طویله احشام استفاده می کرده اند.

این گیاه در مناطق مرزی  پهناور بین دو استان هرمزگان و بوشهر به وفور یافت می شود و مردم منطقه از یک داروی طبیعی مهم بهره ور بوده و از آن استفاده می برند. گیاهی است بیابانی و خودرو ، بلندیش ۳۰_۶۰ سانتی متر می رسد گلهای خوشه ای زرد یا صورتی رنگ دارد ، از آب و شیره ی آن در طب سنتی استفاده می کنند . آب آن تلخ وتند است دم کرده ی آن به نسبت ده در هزار در طب سنتی برای دفع کرمهای روده به کار می رفته . این گیاه به صورت بوته های منفرد و پراکنده در مناطق کوهستانی رشد نموده ، بوی این گیاه تند وسوزان و شامه ی آن تیز است بوی این گیاه آنقدر زیاد است که حتی بوی آن به شعاع ۳۰۰ متر مربع قابل استشمام می باشد . اما این بو ، ناگوار و زننده نیست بلکه معطر و قابل تحمل است . شاخه های آن باریک و به طرف بالا قرار دارد ، برگ های آن کوچک و بیضوی شکل و حدود ۲ تا ۳ سانتی متر می باشد . طعم این گیاه تلخ و نا مطبوع است ، که از تمام اجزای آن (برگ ، ساقه و گل ) به عنوان دارو استفاده می شود .

خواص دارویی هداو : گرم و خشک بوده و برای دفع انگل روده ، اسید معده و ماده ی سودا در خون بسیار مفید است ، برای پایین آوردن ورم دست و پا ، تب ناشی از عفونت های داخلی ، ناراحتی های معده ، درد مفاصل ، لوزه ، پایین آوردن ورم گلو ، عفونت حلق و دهان ، خون را رقیقتر و از مواد زائد تصفیه می کند ، ورم معده ، نفخ شکم ، خونریزی و عفونت کلیه و مثانه ، تب های مزمن ، فشار خون ، ضد عفونی ، مرض قند خون ، سرماخوردگی ، سرفه ی مزمن ، ضد یبوست شکم است. حتی استشمام آن نیز شفا بخش می باشد .

طرز مصرف عصاره گیاه تازه : عصاره را سه بار در روز هر بار یک قاشق مربا خوری بعد از غذا صبح، ظهر و شب میل شود . ده روز متوالی مصرف شود و بعد از مصرف دوره ده روز اول چهارده روز دارو ترک شود و مجدداً شش روز دوره ی دوم مصرف دارو را مصرف شود.

طرز مصرف گیاه خشک : پنج تا ده گرم از گیاه (برگ ، ساقه و گل ) داخل لیوان ریخته و روی آن آب جوش بریزید و سر لیوان تا۲۰ دقیقه بسته و سپس با پارچه صاف کنید ۳ بار در روز هر بار یک استکان ، بعد از غذای صبح ، ظهر و شب مصرف شود دوره ی اول هفت روز متوالی مصرف شود و سپس به مدت چهارده روز دارو را ترک کرده و مجدداً دوره ی دوم را به مدت پنج روز دارو را مصرف نمایید .

خواص روغن هداو : برای ورم زانو ، درد مفاصل ، زانو و کمر درد و روماتیسم مفاصل که روغن را سه بار در روز به محل درد خوب مالیده شود .

و نیز جهت کشتن موریانه استفاده می شود .

توجه : کودکان زیر ۴ سال و زنان باردار از خوردن آن خودداری کنند.

پی نوشت من : هداو نامی محلی (زبان فارسی اینجا) برای این گیاه دارویی است. نام علمی اش را پیدا نکردم!