گرگیعان ، جشن نیمه ی رمضان
نیمه ی رمضان که می رسد همه ی بچه های روستا دسته دسته میشوند. هر چند نفر
دوست و رفقا را جمع میکنند و بعد از نماز مغرب وقتی همه از مسجد بیرون
آمدند ، به کوچه ها میریزند و جشن گرگیعان را شروع میکنند. آنها کیسه هایی
در دست دارند که اغلبا از پارچه است. این کیسه ها اندازه ای حدود ۶۰ سانت
در ۳۰ سانت دارند که شیرینی و آجیل را در خود جا میدهد. در این روز ، بچه
های روستا ، تاریکی شب که میرسد خوشحال میشوند که در کوچه های روستا
میچرخند و از هر خانه شیرینی میگیرند.
معولا
یک یا دو روز قبل از گرنگشو (گرگیعان ) هر خانواده ای یک سری شیرینی و
آجیل تهیه میکند تا برای شب گرنگشو به کوچولوها بدهد. از گذشته و تا همین
چند سال پیش ، اغلب سوغاتی ها خانه های روستا ، گندم برشته ، خوردنی هایی
از رطب درخت خرما ، نخود ، و یک سری شیرینی مخصوص که ساکنین ، از خارج می
آوردند.
اما حالا پفک و بیسکویت و یخمک و .. جای آن سوغاتی های محبوب خانه ها را گرفته است.
بچه
ها کیسه به دست تا بعد از نماز عشا در کوچه های روستا میچرخند و تا کیسه
را پر کنند. (چند سال پیش هرکسی کیسه اش پر میشد روز بعدش سر زبان بچه ها
می افتاد ! ). یک نکته ی دیگر اینکه بچه ها حق ندارند دوبار درِ هر خانه را
بزنند و از آن شیرینی بگیرند.
خانه ها که تمام شدند ، بچه ها به خانه بر میگردند.
دیشب شب گرنگشو (گرگیعان) در روستا بود.
بازتاب از سایت
نظرات (3)
ع محمدي
| #
مغزهای بزرگ، در خصوص ایده ها صحبت می کنند.
مغزهای متوسط، در مورد حوادث بحث می کنند
و مغزهای کوچک، درباره مردم . . .
پاسخ
زهـــــــــــــــــــــــــــــرا
| #
در این شبهای نورانی
میان سجده سبزت
اگر رد شد خیال من
دعایم کن
پاسخ
شما
| #
سلام با آرزو موفقیت بیشتر …………… این یه رسم خیلی قدیمی دینیه که بیشتر مربوط به کشورهای حوزه خلیج فارسه .مردم جنوب هم ازش پیروی میکنند البته اونایی که گرایش عربی دارند………………………ومربوط به ایرانیها نیست فقط جنبه دینی داره
پاسخ