جایی به نام بندو بود
یکی بود یکی نبود
وهرگز دوتا نبود
خودمان بودیم و خودمان..
جایی به نام بندو بود
صفاها بود و خاطره..
هیچوقت دشمنی نبود
مردمی خوب و خیلی خوب..
وشور هرچه آب است و رود
یکی بود یکی نبود
وهرگز دوتا نبود
خودمان بودیم و خودمان..
جایی به نام بندو بود
صفاها بود و خاطره..
هیچوقت دشمنی نبود
مردمی خوب و خیلی خوب..
وشور هرچه آب است و رود
نظرات (4)
y.gh
| #
کوتاه بیا دکی با این کارات !
پاسخ
الوافی
| #
خلونه نبنی وطن
حب وجمال وعشگ
طابوگه چلمة وفه
وطابوگه چلمة صدگ
ونحط اساسه شعب
بالراي لو يختلف بالهدف مايفترگ
ياناس عدنه وطن
كل ذره منه ذهب
محتاج نخوة زلم
محتاج همه وتعب
وبغير فزعة هله ماينطفي المحترگ
بستان عدنه وطن
يحمل انواع الرطب
والطعم بي يختلف مابين عثگ وعثگ
والريته اتعودت تشتم لذيذ الهوى
من يشم ريحة دغش باول نفس يختنگ
نبض بندو نرهن
حب وحنان او وفه كل دگه منه تدگ
گلب البنداوی ضرع
وي ماتجيسه يدر
وهالضرع لو ينحلب بچفوف اهل الصدگ
كل حلمه منه نهر
للخير باچر يطگ
الشاعر: الوافی
پاسخ
الوافی
| #
حبيبتي کلمة خفق بها قلبي , ونطق بها لساني , واهتزت لها مشاعري , وتحرکت من اجلها عواطفي , وأحسست معها بشعور غريب يخالجني وکأني أولد في دنيا من السعادة, محفوفة بالرقة والحنان .لقد نما حبک حتى تملکني , فصرت أعيش في ذلک الحب , فسيطرت على أحاسيسي , وتملکت مشاعري وأسرت جوارحي , لقد سبحت في فلک حبک , وأبحرت في بحور طيفک , وارسيت مراکب حبي على شطآن قلبک , لقد شربت من نهر حبک العذب , فأدمنت على حبک وأصبحت سجين قلبک . أحببتک حباً نابعاً من قلبي , وأسلمت نفسي , فصرت أراک کل يوم تزدادين في ناظري إشراقاًوبهاءً , وتغدي قلبي من ذلک الحب والعطاء . لکــــــن !! لکن صعقتيني ودمرت حياتي , فصرت أسير في متاهات من القلق والتمزق والانهيار ,
وعند الخیر اقول انتی امی وابی وانتی اختی واخی وانتی ظهری وراسی وانتی شرفی یا بلادی فحبکی بلقلب مزروع للابد
صدیقکم الوافی
پاسخ
الوافی
| #
دوســت دارم در زیــر بــاران غــم دل خــود قــدمـی زنــم و در ان سـکـوت سـرشـار از مـعـصومـیـت بـا دل خـود وداع کـنـم و بـه او گـویـم کـه تـو نـیـز مـانـنـد عـاشـقـان ایـن زمـانـه مــرا روزی تـنـها خـواهـی گـذاشـت و آن وقـت خـواهـم فـهـمـیـد کـه کـسی در ایــن دنـیـا عــاشـق نـمـی مـانـد.
امـا بـاز هـم بـا تـمـام قـلـب شـکـسـتـه خـود قـدم زنـان مـیروم بـه سـایـه گـاهــی کـه خـود را در آن مـکــان دقـایـقــی در امـان بـاران غـم ببینم و دل خـوش مـیـکـنـم کـه آری روزی خـواهـم یـافــت امـا دریــغ از سـایـگـاه و تـکـیـه گـاهــی کـه مــرا یـاری کـنـد ودل خـسـته مــرا در تـلاطــم دریــای غـم بـه روزنــــه عـشــــــق و امـیـد نـزدیــک کـنـد
پاسخ