از همان سالهای اولیه حضور نفتی ها در عسلویه همه مردم امیدوار بودند که استخراج نفت و گاز در پارس جنوبی گره ای از مشکلات دامنگیر بومی های شهرستان عسلویه را باز کند و بشارت خیری باشد که همه به آن افتخار کنند. در سال ۱۳۸۰ منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس به دانش آموزان شهرستان عسلویه (در آن زمان بخش) بسته ای محتوی لوازم مدرسه از قبیل کیف ، دفترهای مرغوب و با کیفیت ، و اقلامی از این قبیل با بسته بندی شیک داد . عده ای هم تا به امروز آن اقدام نیک منطقه ویژه را در اذهان خود دارند.
نیکوکاری منطقه ویژه تمامی نداشت! در همان سال یا سال بعد از آن پارس جنوبی به مدارس شهرستان هرکدام دهها جلد کتاب ، قفسه کتابخانه و .. اهدا کرد . در آن زمان این اقدامات بزرگ تلقی می شد و به چشم می آمد.

ولی بعدها این دست و دل بازی نفتی ها رو به افول نهاد و یک به یک سایه از اهالی منطقه برداشت. برخی ها ماجرا را به تحریمها ربط می دهد.

این پایان ماجرا نبود ..
درخت بخشندگی منطقه ویژه خشکید و به جای آن فلرهایی با طعم سم روئیدند تا به جای شاخه های امید ، سرطان های ناشناخته تقدیم ما کنند . فلرها یکی پس از دیگری از خاک برخواستند و منطقه از این ناشناخته ی فروزان پر گشت .
انواع و اقسام سرطان های وحشتناک در اهالی پیدا شد. گواه این ادعا همین اهالی بیچاره و اسناد پزشکی آنهاست . شاهد این ادعا همین مرگ های زودهنگام و تلف شدن پی در پی جوانان این شهرستان است .

اخیرا محیط زیست شهرستان عسلویه از پتروشیمی جم بابت و فلرینگ و از مجتمع گاز پارس جنوبی به خاطر فاضلاب صنعتی و عدم رعایت استاندار شکایت کرده است. این اتفاق را باید با خطی درشت نوشت چراکه کمتر سابقه داشته است . محیط زیست به حصول نتیجه خوش بین و امیدوار است .
شاکی شدن محیط زیست که خود را حامی منطقه از آلودگی زیست محیطی می داند با موجی از نارضایتی های اهالی شهرستان عسلویه از آلودگی بیش از حد استاندارد همزمان شده است . مردم شهرستان با به اشتراک گذاشتن تصاویر فلرهای آلاینده پارس جنوبی ناخشنودی خودشان را نشان می دهند. امید است آلودگی هوای عسلویه به صورت جدی مورد توجه مسئولین قرار گیرد و به مانند بحران دریاچه ارومیه و آلودگی هوای اصفهان ، به معضلی فرا استانی و به خواسته ای ملی مبدل شود .

لازم به ذکر است که پرونده ی شکایت محیط زیست عسلویه از پتروشیمی جم و مجتمع گاز پارس جنوبی در مرحله ی صدور حکم است .