رفت و آمد دانش آموزان پایتخت انرژی ایران در پرده ای از خاک

Bando . نوشته شده در دسته‌بندی نشده 576 نظرات 26

قصه همچنان باقیست؟

از وقتی حافظه یاری می دهد این رفتن های به مدرسه ی ما معظلی بوده تا امروز که همچنان گیتار آن می نوازد.

از آن روزهای موتور یاماها ۱۲۵ آبی که به اندازه ی شعله های پارس جنوبی دود می کرد تا شاید تو را به مدرسه ای که چند روستا آنطرف تر بود برساند. در بارانهای پاییز و سرمای زمستان و امتحانات خرداد و شهریور سوزان می سوختی و می ساختی تا مدرسه ات دیر نشود.. و تو شاگرد اول می شدی!

تلخی های اول صبح ها با آن بخار دهانی که دسانت را جانی میداد و تو می رفتی ولی تکرار روز قبل بود وقتی همه سر صف صبحگاه بودند و تو بهانه ای را برای دیر رفتن پیدا می کردی..

گرچه خورشید را با تکه ابری نمی توان پنهان نمود ولی مدیر مهری از ترس را بر پیشانیت می زد.

و حتی بر دل و جانت. تا ساعات مدرسه را با این ترس به آخر برسانی.. خیال ماجراها تورا به خود مشغول می کرد.

و تو نمی دانستی این چه جرمیست!

قصه همچنان باقیست.

قصه ی من و دور بودن ۴۵ کیلومتری از دبیرستان آجری.. قصه ی هیاهوی افکار مشوش در راه مدرسه

قصه ی دوباره زیستن با این  جاده ی مرگبار

قصه ی چندین باری که روی جاده لیز خورده ای و افتاده ای.

قصه ی باران زمستان و آن سیل آسمانی که چشمانت را کور می کرد.

و قصه ای که حالا رمانی شده و هیچ خروجی ذهنی برای چاپ آن حاضر نیست.

ولی حالا شاید این معادله رفتنهای چند سال پیش جواب خود را روی بند لباس کهنه ی زمان آویخته باشد.شاید دیگر جایی برای آن در پایتخت اقتصاد ایران نباشد.

عسلویه جایی است که روزانه ۱۰ میلیون دلار از هر یک از فازهای گازی آن عاید ایران اسلامی می شود.پتروشیمی های آن انواع و اقسام محصولات شیمیایی را تولید می کند.در ایران مصرف می شود یا به خارج صادر می شود.

ولی در اینجا بحث خدمات متقابل این شرکتهای بزرگ نفتی برای ساکنان بومی آن است. طبیعتا هرجای این کره ی خاکی باشی ، اگر شرکتی به منطقه ای مسکونی وارد شود. به ساکنان آن خدماتی ارائه می دهد. خدماتی در مقابل از بین رفتن مراتع و زمینهای کشاورزی ، در مقابل آلودگی های زیست محیطی. این را حتی در کشورهای آفریقایی می توان دید. در کشوری افریقایی شرکت استخراج اورانیوم به ساکنان بومی آن منطقه در مقابل اشغال کردن محیط اطراف آنها خدماتی ارائه می دهد. ولی به این توجه کنید که آن شرکت ، شرکتی فرانسوی است!!!!

در بخش عسلویه بیش از یک هزار دانش آموز و دانش جو مشغول به تحصیل هستند. این دانش آموزان هر روز را با پایی پیاده یا سوار بر موتور خود می شوند(ایمنی موتور با خداست)  و ۴۵ کیلومتر را روی جاده های شلوغ این منطقه رانندگی می کنند. دانش آموزان راهنمایی که مدرسه شان در روستایی دیگر است را به این اضافه کنید.

دانش آموز ۱۳ ساله صبح وقتی فقط خروسها نای نخوابیدن دارند سوار موتورش می شود و مخاطر شلوغی معابر وسایل سبک وسنگین جاده ها را به جان می خرد! تو می توانی راحت بخوابی؟!

و چگونه این دانش آموز به غیر از درس و مشق خود مسائل غیر قابل حل دیگری را در ذهن خود انباشته نبیند.

سه سال پیش سرویس ایاب و ذهاب دانش آموزان معروف به طرح روستا مرکزی در روستاهای بخش عسلویه دایر بود.آن زمان دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان را تا مدرسه و از آنجا به خانه عودت می داده است. چه دخترانه و چه پسرانه.

این را در زمان مدیر عاملی آقای کرباسیان در منطقه ویژه و ریاست آقای صفایی در اداره آموزش و پرورش عسلویه به یاد دارم. دو مدیری که در این مسئله کم نگذاشتند.

ولی اکنون این طرح در سطح بخش اجرا نمی شود. و با توقف آن و آنهم  از دو سال پیش رو به رو هستیم.

امسال قول آن داده شد که با شروع شدن مدارس این طرح در کل منطقه به اجرا در آید. همه ی مسئولین بر این امر اتفاق نظر داشتند که این طرح لازم الاجرا و باید الانجام است. اما اکنون بعد از گذشت یک ماه از مدارس دانش آموزان هیچ یک از بندهای این مصوبات مسئولین به اجرا در نیامده و هیچ جواب قانع کننده ای هم نشنیده ایم.

با نزدیک شدن زمستان فصل سرما و باران که مشقت رفت و آمد آینده سازان این سرزمین را به یاد همه می آورد کسی حاضر نیست برای حل شدن این مسئله دانش آموزان و حتی دانشجویان قدمی بردارد.

نظرات (26)

  • sat

    |

    سلام
    منم امیدوارم!
    با مشخصات کلی متولدین ماه … بروزم
    حتما بیا

    پاسخ

  • جوان عسلويه

    |

    خسته نباشيد
    عالي بود
    متاسفانه اين مشكلات در دل همه ما هست
    و نياز هست مردم و اولياي دانش اموزان در پيگيري كمي جديت و اهتمام دهند

    موفق و سربلند باشيد

    پاسخ

  • مرد عسلویه

    |

    سلام
    شاید نیاز به پیگیری بیشتر دارد.
    واقعاَ مگر هزینه تهیه یک سرویس برای دانش آموزان منطقه در سال چقدر هزینه برای منطقه ویژه دارد؟؟
    موفق باشید.

    پاسخ

  • بندوی من

    |

    می توانم به جرات بگویم کسانی در این شرکت ها ومنطقه ویژه هستند که مرخصی از عصرپنجشبه تا شنبه برای تهران وشهرهای دیگه میگیرندواین شرکتها هزینه های بلیط رفت وبرگشت متقبل می شود بلیط رفت وبرگشت تهران تقریبا ۱۲۰هزار پولش هست .جالب اینجاست که افراد عادی در شرکت از این خدمات برخوردارن .ولی ما هنوز از سرویس های زمینی اونهم برای دانش آموزان محرومیم..
    این مشکلات کم کاری های مسولین منطقه هستند.اصلا این موضوع به نماینده مجلس مان مطرح کردن ؟………….
    باران رحمت خدا همیشه می بارد,
    تقصیر ماست که کاسه هایمان را بر عکس گرفته ایم
    متشکرم صمد جان

    پاسخ

  • اندیشه ورز برنا

    |

    با سلام…
    چه خوب که شما نیز به این موضوع پرداختید…
    از دیگر دوستان وبلاگنویس و نویسنده نیز انتظار داریم این موضوع را کار کنند.
    اگر هر هفته و همه دوستان وبلاگنویس این موضوع را در وبلاگ خود پیگیری کنند و با عکس و گزارش درد دل دانش آموزا را مطرح نمایند به نتیجه خواهیم رسید.
    مقالات نمونه و عکس های خوب را برای روزنامه ها و خبرگزاری های استانی و کشوری ایمیل کنیم یا با فکس در ارتباط باشیم.
    باید منطقه ویژه را از طریق رسانه ها تحت فشار قرار داد .

    پاسخ

  • م.م دختری از دبیرستان صدف سهمو شمالی

    |

    سلام
    یکی از مهمترین مشکلات دانش آموزان پایتخت اقتصادی ایران را بیان کردید.واقعا این مسئله که حل کردن آن برای مسئولین و مدیران کار سختی نیست به مشکلی بزرگ تبدیل شده که دانش آموزان باید با آن دست و پنجه نرم کنند.
    تمی دانم این مسئولین کی احساس می کنن که در این منطقه دانش آموزانی هم وجود دارند؟؟؟!!!
    با خدمات آموزشی که در حال حاضر ارائه می دهند خوب می فهمیم که برای مسئولین هیچ اهمیتی نداریم.و بودن و نبودن ما برایشان مهم نیست.

    پاسخ

  • فترمه

    |

    سلام و خسته نباشید
    با عقل سالم بروزم
    خوشحال می شوم سر بزنید
    سرفراز باشید

    پاسخ

  • پیام پورمهران

    |

    سلام صمد عزیزم خیلی دردناک بود وقایع رو قشنگ با قلم کاغد به تصویر میکشی ولی واقعا چرا هر جایی که سودش بیشتره به همون اندازه محرومیتش هم همینطوره راستش دلم گرفت موضوع اژ بعدیدم یک سری دردهای جامعه بود ولی تردید داشتم با این نوشته هات مصمم شدم دوباره خدا رو از عرش بکشم ژایین و چند تا چیز نشونش بدم

    پاسخ

  • سامان

    |

    سلام دوست خوب از ابراز محبتت ممنون. این قلب ماست که باعث پیوند مان میشود.
    من هم بخاطر پاره ای مسایل همه بچه های عسلویه رو دوست دارم

    پاسخ

  • یه قربانی

    |

    سلام
    چرا این همه درد چرا این همه تبعیض…
    مهمتر از رفت و امد کیفیت اموزش و دبیران است …
    چرا وجدان کسی به درد نمی اید..
    چرا دانش اموزان این منطقه قربانی می شوند..

    پاسخ

  • یوسف وجدی.فوتبال در چاهمبارک

    |

    سلام…مطلب جالبی بود….ولی از کی توقع داری مشکل ایاب وذهاب دانش آموزان رو حل کنه ها؟؟ این وظیفه ی شورای خود روستاست…..فقط وظیفه ی شوراست…
    اداراه ی آموزش وپرورش اصلا همچین وظیفه ای نداره و نباید از اداره ی آموزش وپرورش همچین توقعی داشت…..شورای هر روستا باید به فکر دانش آموزان خودش باشه….وقتی آدمای خودی به فکر دانش آموزان نیستند ..دیگه از کی باید توقع داشت….

    پاسخ

  • ابو عمر

    |

    بابا ول کن ها!!
    ما که عادت کردیم
    مرده شور بیمارستانشون، مدارسشون، سرویسشون ،، ببره
    مسئله شورا یا رئیس نیست اصلا نمی خان برای ما کاری بکنند
    اصلا مردم منطقه ارزش راحتی و امکانات ندارن همه تون هم می دونین چرا

    پاسخ

  • مدرسه زندگی

    |

    سلام
    مشکل سرویس رو تو وبلاگ مدرسه زندگی (شهدای نفت چاه مبارک) بخونید
    امیدواریم این مسئله به زودی زود حل بشه
    چون دلیلی بر اصرار بر نبود این گونه خدمات و امکانات نیست.
    ممنون

    پاسخ

  • دانش آموز پیر

    |

    سلام
    از توجه شما سپاس و قدردانی
    ما دانش آموزا این سرویس خرابای قراضه دیگه نمی خواییم!!!! تا کی باید سوار این اتوبوسای رده آخری باشیم؟؟
    اگه مسوولین مملکت واقعا پیشرفت ما براشون مهم هست بیان به این سرویس سرو سامون بدن
    البته اینو بگم تا حالا وسیله ایاب و ذهاب در کار نیست ها .اینو گفته باشم که همه بدونن ما سرویس ندارم

    با تشکر
    دانش آموز پیر

    پاسخ

  • یوسف

    |

    سلام..
    خوبی؟؟؟؟؟؟؟؟؟
    مرسی از اینکه اومدی..
    منم اپ کردم.. 🙂


    سلام آقا یوسف…
    الحمد لله..
    منم تک ضرب اومدم!!

    پاسخ

  • عباس محمدی

    |

    سلام ممنونم که سر زدید متشکرم منتظر نظرات خوبتون هستم موفق باشید

    پاسخ

  • محسن مسگرچیان

    |

    سلام . … نمی دونم / به چه لقبی ختاب کنم / مرد بزرگ ؟ گلهای زود شکفته ؟ بچهای بچگی ندیده ؟ آهان پیدا کردم – مردان زود هنگام ! آخه باید م زود – زود بزرگ شوید ! چون بتونید سرما – گرما شرشر بارون رو تحمل کنید به وقت رفتن مدرسه !! تا درس بخونید – شاید هم شرو شر -بارون امانتونو ببره اصلآ درس و مدرسه را رها کنید یجوری بشه اندازه ۲۰ سالتون – خوب بدرد کارگری تو – شهری که از صدقه سری تولید انرژی آن ایران و خیلی از کشورهای دیگه دارن گرم و نرم حال میکنند- بخورید. ولکنم تا صبح مینویسم ! گفتی سر بزن به وبلاگم – زدم -باسر تو دیوار . از اینجا به بندوی من – سر زدم – اون تو هم سرم شکست / آنجاهم حرف و اونی که فکرم رسید گفتم نگاه کن ببین میشه ؟ نازنین اینجا تو تهرون هم فقط سوخته اون انرژی به ماها میرسه – سر شیرش مال غیر . تا خنکای صبح چقدر مانده ؟

    پاسخ

  • بندوی من

    |

    سلام با دوربین بندوی من آپم منتظرتم

    پاسخ

  • تارا

    |

    امیدوارم هر چه زودتر مشکلاتتون حل بشه.
    پیشنهاد میکنم یه نامه به نمایندتون بنویسی بالاخره بی تاثیر نیست.


    سلام تارا خانوم..
    انشا الله..ولی فکر نمی کنم کسی از این موضوع خبر نداشته باشه!
    چون تا خبری نباشه جلسه ای تشکیل نمی شه و قولهایی داده نمیشه.
    و اینکه امسال قرار بر این شده این مشکل حل بشه!!!

    پاسخ

  • یوسف

    |

    سلاممممممممممممم.دوباره. 🙂
    یعنی این بخشداری یا..نیست که دقت کنه مشکلات اونجا؟! 😕 😡
    من یه پیشنهاد دارم بزارید بازم بارون خدا بیاد بعد همگی بچه با کفش و لباس ها گلی و خاکی برید بخشداری یا کنار دفتر پارس جنوبیاگه راه بدنمون..؟! 🙁 😕 البته گفتن مشکلات بدبختی نیست اینا افتخاره برا همه دانش اموزهای اونجا که چی کنارشون هست ولی بازم چه جوری میرن و میان مدرسه.. 😡 خدا کنه یه ادم اونجا باشه..به فکر بچه های منطقه چندتا کاغذ نامه امضا کنه.. 😡 😡

    پاسخ

  • یوسف

    |

    راستی نماینده رو دیدی سلاممممممممممممممممممممممممم منو برسون

    پاسخ

  • نسرین

    |

    ممنون که بهم سر زدید مطلب جالبی بود اگه آپ کردید بهم خبر بدید بهتون سر می زنم


    سلام و ممنون که اومدی..
    خوشحال شدم.

    پاسخ

  • جهانگرد عاشق

    |

    سلام
    مطالب جالبی در مورد منطقه تون می نویسی
    امیدوارم مشکلاتتون بزودی حل بشه
    موفق باشی

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

روستای بندو در جنوب کشور و در استان بوشهر و هم مرز با استان هرمزگان واقع شده است. جمعیت این روستا بیش از 700 نفر می باشد که همه ی ساکنین آن به زبان عربی صحبت می کنند.
این سایت برای معرفی داشته های روستا و شهرستان عسلویه ، انتشار اخبار و فعالیت های جوانان این منطقه راه اندازی شده است.
از افتخارات سایت به کسب رتبه برتر در جشنواره ملی جوان ایرانی می توان اشاره کرد.